Zonnekind

Mijn dochter Mariëtte ging mee naar India; daar speelt dit boek. Het thema is kinderarbeid. Dat komt over de hele wereld, in arme landen, nog veel voor. We bezochten fabrieken waar jonge kinderen achter hete ovens glazen armbanden aan elkaar brandden, terwijl hun armen, handen en gezicht niet beschermd waren tegen het vuur.

We zagen kinderen die van ’s morgens vroeg, tot ’s avonds laat achter zware weefgetouwen zaten. Al die kinderen gingen niet naar school.

We verbleven een week in een Mukti Ashram, een soort kinderdorp waar kinderen die uit slavernij bevrijd zijn, bij kunnen komen. Ze krijgen daar veel liefde en zorg om hun trauma’s te verwerken. Ze gaan naar school en leren een beroep. Na ongeveer een jaar gaan ze terug naar hun geboortedorp om aan broertjes en zusjes door te geven wat zij geleerd hebben. Ze zorgen er ook voor, dat volwassenen hun kinderen nooit meer meegeven aan de tapijtmaffia.
Alle dingen die ik in India zag, hoorde en voelde, inspireerden me tot het schrijven van dit verhaal. Ik hoop dat je je mee laat slepen door de avonturen van Surya, een kind genoemd naar de god van de zon. Zijn leven is bijzonder. Dat las de brahmaanse priester al bij zijn geboorte in de sterren.

Mukti Ashram in Delhi	Spelen in de Mukti Ashram
Protest tegen kinderarbeid, Delhi India	Theeverkopertje in Delhi
Slangenbezweerder, Delhi	Ellen bij het monument voor Ghandi
De heilige rivier de Ganges