Lotus brengt geluk

Jaren geleden adopteerden veel van onze vrienden een kind uit een ontwikkelingsland. Ik vond het meteen een boeiend onderwerp voor een boek. Met het schrijven heb ik echter gewacht totdat alle kinderen volwassen waren, om precies te weten hoe het hen zou vergaan. Met sommige kinderen ging het heel goed, met andere wat minder, maar allemaal gingen ze op zoek naar hun biologische ouders. Voor het schrijven van ’Lotus brengt geluk’ mocht ik veel dagboeken lezen die hun adoptief ouders over hen bij hadden gehouden, vanaf het moment dat ze op Schiphol aankwamen. Ik mocht delen in hun blijdschap en vreugde, hun teleurstelling en verdriet. Daar ben ik hen dankbaar voor. Het hielp me om van Lotus een levensecht kind te maken, dat worstelt met vragen die alle geadopteerde kinderen hebben. Waarom werd ik weggegeven? Leven mijn ouders nog of zijn ze dood? Zouden ze van me gehouden hebben?

Centrum Delhi	Schoolklas, Ulta Pradesk India
Dorpje op het platteland, India	Kinderarbeid in Firozabad, India. Deze meisjes moeten de hele dag werken aan armbandjes van glas...
Noord India, platteland. Dit jongetje heeft geen speelgoed, maar vermaakt zich prima!